Η δολοφονία της Mahsa Amini δεν είναι ούτε καινοφανής ούτε άγνωστη περίπτωση αυθαιρεσίας από πλευράς των αστυνομικών οργάνων στο Ιράν. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το γραφείο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει επισημάνει τις συχνές βίαιες αντιδράσεις από μεριάς της λεγόμενης «Αστυνομίας των Ηθών» όπως δημόσια χαστουκίσματα, ξυλοκόπημα, αυθαίρετοι πυροβολισμοί, ενώ το 2019 υπήρξαν νεκροί διαδηλωτές στις διαμαρτυρίες για την τιμή της βενζίνης. Συνεπώς, ορθά η δολοφονία αυτού του κοριτσιού ξανανοίγει τη συζήτηση για αναθεώρηση του πολιτειακού status quo στο Ιράν. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ένα κράτος με κυβέρνηση αμιγώς θεοκρατική, αφού όλοι οι ανώτατοι εκτελεστικοί άρχοντες προέρχονται από το χώρο του κλήρου, είναι ικανό να περάσει από την αυστηρή παραδοσιακή άσκηση εξουσίας σε ένα σύστημα αμιγώς φιλελεύθερο δημοκρατικό με αναγνωρισμένα θεμελιώδη δικαιώματα. Δυστυχώς η δημοκρατία και πόσο μάλλον η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν εξάγεται όπως έχουν επισημάνει αρκετοί πολιτειολόγοι.
Στην ιστορία όσοι προσπάθησαν να επιβάλλουν είτε έμμεσα είτε άμεσα τα δημοκρατικά ιδεώδη, απέτυχαν (βλ. Συριακός εμφύλιος πόλεμος, πόλεμος της Λιβύης, πόλεμος στο Αφγανιστάν κ.α.). Η παρέμβαση των ξένων κρατών πολλές φορές έστω με τη καλύπτρα της ειρηνευτικής παρέμβασης απέκρυψε αληθινές προθέσεις συμφερόντων και διεθνών συμμαχικών συγκρούσεων. Αυτό ίσως ήταν και η βασικότερη αιτία της αποτυχίας του εγχειρήματος «εξάγω την Δημοκρατία».
Ως εκ τούτου και δεδομένου ότι η παρουσία του κλήρου είναι ακόμη έντονη στις χώρες της Μ. Ανατολής η μόνη διέξοδος των προοδευτικών δυνάμεων των λαών της Ανατολής είναι η σταδιακή βήμα βήμα αναθεώρηση της παιδείας, των αξιών και ιδεών που φέρουν οι νεότερες γενιές. Αυτό ακριβώς συντελείται σήμερα, αφού με την παγκόσμια επικράτηση των social media και του διαδικτύου, τα δημοκρατικά ιδεώδη και ο δυτικός τρόπος ζωής μετουσιώνεται στις ψυχές του νεανικού πληθυσμού και έτσι οδηγηθήκαμε στις εικόνες που βλέπουμε με τις ακραίες αντιδράσεις και την ουσιαστική αγανάκτηση ενός Λαού που «διψάει» για Αλλαγή.
Η μετάβαση αυτή θα είναι δύσκολη. Μόνο λοιπόν «νησίδες ελευθερίας» θα εμφανίζονται σιγά σιγά όπως και έγινε αφού σήμερα στο Ιράν οι γυναίκες έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, εργάζονται και κυκλοφορούν δημοσίως. Ήρθε όμως η ώρα να αποσυρθούν νόμοι αυστηρά συντηρητικοί όπως όσοι σχετίζονται με τη σεμνοτυφία της γυναίκας και την υποχρέωση κατάλληλης θρησκευτικής ενδυμασίας.
Προφίλ
