Καθώς έκανα τη βόλτα μου στο παρκάκι της γειτονιάς μου, παρατήρησα έναν μπαμπά και τη κόρη του καθώς περπατούσαν. Ο πατέρας κρατούσε ένα πλαστικό ποτήρι με καφέ, που όταν τελείωσε το πέταξε κάτω. Η κόρη του, (δεν πρέπει να ήταν πάνω απο 7-8 ετών) το μάζεψε και το πέταξε σε ένα κάδο δίπλα. Οι μέρες που περιμέναμε να μας διδάξουν στα σχολεία την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής συνείδησης έχει περάσει. Πως να μιλήσουμε στα παιδιά για το περιβάλλον; Απο τη στιγμή που το παιδί αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, μπορεί να διδαχτεί τις βασικές αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος. Βέβαια, δεν θα τα καταλαβαίνει όλα απο την αρχή, αλλά απο την ηλικία των δύο ετών μαθαίνει μέσω μίμησης. Αργότερα θα συνεχίσει να το κάνει καθώς θα κατανοεί καλύτερα τον σκοπό της πράξης του.
-
Μιλάμε στα παιδιά
Πρώτο και πιστεύω βασικό σε όλη αυτή τη διαδικασία, είναι να μιλάμε με το παιδί. Του εξηγούμε με πολύ απλά λόγια τι είναι το περιβάλλον. Του μιλάμε για το έδαφος, τον αέρα, το νερό, τα ζώα και τα φυτά όσο πιο απλά μπορούμε. Το παιδί καταλαβαίνει πως η επιβίωση μας εξαρτάται αλυσιδωτά απο την επιβίωση όσων μας περιβάλλουν.
-
Πιο κοντά στο περιβάλλον και στα φυτά
Σημασία έχει να δώσουμε στα παιδιά να καταλάβουν πόσο σημαντικά είναι τα φυτά για τη ζωή στον πλανήτη. Μπορείτε να πάτε με το παιδί σε ένα φυτώριο και να αγοράσετε κάποιο παχύφυτο (που δεν χρειάζεται ιδιέταιρη φροντίδα) και να αναθέσετε στο παιδί τη φροντίδα του. Ανάλογα με την ηλικία του, μπορείτε να πάρετε κάποιο εσείς, ή να το αφήσετε να διαλέξει μόνο του. Μια εναλλακτική, είναι να υιοθετήσετε ένα δέντρο σε ένα κοντινό παρκάκι ή να φυτέψετε κάποιο αν έχετε κήπο. Μέσω της φροντίδας, το παιδί θα γίνει πιο υπεύθυνο αλλά και πιο ευαισθητοποιημένο αργότερα σε θέματα που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον.
-
Σεβασμός στα ζώα
Πηγαίνοντας μια μικρή βόλτα, μπορούμε να παρατηρήσουμε μικρά ή μεγάλα ζωάκια στο περιβάλλον το οποίο ζουν. Φυσικά δεν ενοχλούμε τα ζώα και μιλάμε στο παιδί γι’αυτά. Όλα τα ζώα έχουν ένα φυσικό σπίτι στο οποίο ανήκουν όπως ακριβώς και εμείς. Αν στο σπίτι μας έχουμε κατοικίδιο, θα μπορούμε να αναθέσουμε στο παιδί να μας λέει όταν η τροφή του τελειώνει και να την αναπληρώνουμε.
-
Τι γνωρίζουμε για το φαγητό μας;
Αγαπημένες μου είναι οι εκπομπές του Άγγλου chef Jamie Oliver. Όμως μια εκπομπή του πραγματικά με σόκαρε με τα αποτελέσματα. Στη συγκεκριμένη λοιπόν, πήγε σε ένα δημοτικό σχολείο, είχε ένα καλάθι με λαχανικά και ρωτούσε τα παιδιά πως λέγονται τα λαχανικά που τους έδειχνε. Φυσικά κανένα σχεδόν παιδί δεν απάντησε σωστά αλλά όλα τους γνώριζαν τις τηγανιτές πατάτες και τη κέτσαπ. Επίσης μια απο κάποιες ζωγραφιές που πήρε, έδειχνε ένα κοτόπουλο με τέσσερα πόδια. Δεν λέω πως στην Ελλάδα έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο, αλλά καλό θα ήταν να επιλέγουμε φυσικά προιόντα στο τραπέζι μας και όχι τυποποιημένα. Τα φυσικά προιόντα κάνουν καλό και στην υγεία μας ενώ αποφεύγουμε συντηρητικά και κρυμμένη ζάχαρη που περιέχεται σε τέτοιου είδους προιόντα.
-
Λιγότερα άχρηστα πράγματα
Πόσες φορές κυρίως παππούδες και γιαγιάδες δεν αγόρασαν “άχρηστα” πράγματα απο μαγαζιά απλά για “να χαρεί το παιδί”; Ναι, το παιδί θα χαρεί, αλλά για μια ώρα; Μια μέρα ίσως; Μετά θα χάσει το ενδιαφέρον του γι’αυτό, θα το παρατήσει και θα το ξεχάσει κάπου πεταμένο. Κάπως έτσι λοιπόν στοιβάζουμε στο σπίτι διάφορα μικροπράγματα.
-
Αγοράζουμε λιγότερα ρούχα
Η ανάπτυξη των παιδιών είναι γρήγορη. Κυρίως στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, δέχονται ρούχα ως δώρα απο συγγενείς και φίλους. Τα περισσότερα απο αυτά τα φορούν ελάχιστα ή σχεδόν καθόλου. Σε συζήτηση με φίλη σχετικά με τα ρούχα που είναι μικρά στην κόρη της, είπε πως κάποια θα τα κρατήσει σε περίπτωση που θα κάνει δεύτερο παιδί γιατί δεν ξέρει που να τα δώσει. Θυμηθείτε πως για να παραχθεί μια μπλούζα, χρειάζονται 2,700 λίτρα νερού. Η ίδια ποσότητα νερού αρκεί για έναν ενήλικο άνθρωπο να ζήσει για περίπου 900 ημέρες.
-
Δανείζουμε-Ανταλλάζουμε-Χαρίζουμε- Ανακυκλώνουμε
Ακόμη και εμείς οι ίδιοι βαριόμαστε κάποια ρούχα ή αντικείμενα που έχουμε, πόσο μάλλον τα παιδιά. Απο μικρά είναι καλό να γνωρίζουν την αξία που έχουν αυτές οι μικρές λεξούλες. Τα “σκουπίδια” μας μπορεί να είναι θησαυρός για κάποιο άλλο άτομο. Η χαρά του να χαρίζουμε όσα δεν θέλουμε είναι μεγάλη και απο αυτόν που τα αποκτά αλλά και απο αυτόν που τα προσφέρει. Ζητάμε απο το παιδί να αποφασίσει ποια απο τα παιχνίδια ή τα ρούχα του θέλει να χαρίσει, να ανταλλάξει ή να δανείσει και να τα βάλει σε κάποιο σημείο. Θεωρώ βασικό να ανακυκλώνουμε μπαταρίες, παλιά μας ρούχα, πλαστικά μπουκάλια και πολλά ακόμη. Τα παιδιά συμμετέχουν με χαρά σε τέτοιες δράσεις.
-
Δίνουμε δώρα εμπειρίας αντί αντικείμενα
Θυμάστε όλα τα δώρα που σας έκαναν φίλοι και συγγενείς όταν ήσασταν παιδιά; Δεν μπορώ να ανασύρω απο τη μνήμη μου κάποιο. Τα αντικείμενα τα ξεχνάμε. Θυμάστε κάποιες εμπειρίες που είχατε; Πιστεύω πως θα είχατε να μου πείτε πολλές. Τα δώρα “εμπειρίας” στα παιδιά μένουν στην μνήμη τους για πολλά χρόνια. Πηγαίνετε με τα παιδιά σας για ένα πικ-νικ σε ένα κοντινό σας παρκάκι. Μια επίσκεψη στον ζωολογικό κήπο θα ήταν μια ευχάριστη εμπειρία αλλά και ένας τρόπος να έρθει το παιδί σε επαφή με τα ζώα. Περιπατικοί και ορειβατικοί σύλλογοι πραγματοποιούν οικογενειακές αποδράσεις με χαμηλό κόστος. Αν στο παιδί αρέσει ο χορός, μερικά μαθήματα χορού είναι μοναδικό δώρο. Δείτε τι αρέσει στο παιδί σας και βοηθήστε να αναπτύξει αυτό του το χόμπυ.
Αυτοί είναι μερικοί μόνο τρόποι για να μιλήσουμε στα παιδιά για το περιβάλλον. Αν σκέφτεστε ή έχετε πραγματοποιήσει κάτι απο αυτά ή κάτι διαφορετικό, αφήστε μου κάποιο σχόλιο. Είμαι της άποψης πως κάνουμε κάτι μικρό κάθε μέρα για να πετύχουμε κάτι μεγάλο. Τα παιδιά μας μιμούνται γιατί μας εμπιστεύονται. Γιατί αυτό που βλέπουν να κάνουμε, είναι το σωστό. Καθήκον μας λοιπόν να δώσουμε το καλό παράδειγμα στους μικρούς μας μπόμπιρες και να μεγαλώσουμε ευαισθητοποιημένους προς το περιβάλλον ενήλικες.
Προφίλ
- Είμαι η Βαλεντίνα. Γέννημα-θρέμμα Καβαλιώτισσα με τρελή αγάπη για τον τόπο αυτόν αλλά και εξίσου μεγάλη αγάπη για την Θεσσαλονίκη, όντας φοιτήτρια εκεί. Λίγο κυκλοθυμική και μέσα στις αντιθέσεις. Ειρωνική από κούνια, φανατικά ρεαλίστρια και οργανωτική. Μπορεί να φαίνομαι ξινή και απόμακρη κάποιες φορές αλλά μπορείς να πλησιάσεις άφοβα. Με εκνευρίζουν τα κακογραμμένα κείμενα και οι άνθρωποι που θέλουν να επιβάλλονται. Έμπνευση μου τα πάντα και οι πάντες, κάθε ώρα και στιγμή.
I quite like reading through a post that will make people think. Also, thanks for allowing for me to comment!