Ένα νησί του Βορείου Αιγαίου. Ένα νησί που συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Ένα νησί που μπορείς να επισκεφτείς το καλοκαίρι αλλά και το φθινόπωρο. Η Θάσος αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για μια εξόρμηση, για ένα Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη.
Αρχικά, όσοι ξεκινάτε από τη Θεσσαλονίκη είναι μια εκδρομή που μπορείτε να κάνετε και αυθημερόν… αν έχετε γερά νεύρα βέβαια. Δύο είναι τα λιμάνια που σε οδηγούν στο νησί, αυτό της Καβάλας και αυτό της Κεραμωτής. Η διαφορά είναι στο χρόνο καθώς το Καβάλα Θάσος διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα ενώ το Κεραμωτή Θάσος 40 λεπτά. Επιλέγεις επομένως που θέλεις να περάσεις περισσότερο χρόνο. Στη στεριά ή εν πλω.
Ο μήνας Σεπτέμβρης είναι μέσα στους μήνες της τουριστικής σεζόν του νησιού επομένως το νησί έχει ακόμα κίνηση από τουρίστες αλλά όχι τόση όσο τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα ξενοδοχεία και τα καταλύματα είναι ακόμα ανοιχτά και τα εστιατόρια, οι ταβέρνες και τα ζαχαροπλαστεία είναι εκεί και σε περιμένουν για ένα ταξίδι σε παραδοσιακές και νόστιμες γεύσεις.
Ο Σεπτέμβρης είναι ο καλύτερος μήνας για διακοπές. Η θάλασσα είναι ζεστή, ο ήλιος δε σε καίει και η γη αρχίζει να σου χαρίζει τις μυρωδιές της. Η Γκιόλα το πιο γνωστό φυσικό αξιοθέατο του νησιού δεν έχει τόσο κόσμο όσο τους άλλους μήνες. Πιο συγκεκριμένα η Γκιόλα, πρόκειται για μια σειρά από παραθαλάσσιους βράχους μεταξύ των οποίων ένας έχει μια ένα άνοιγμα με αποτέλεσμα να σχηματίζεται μια φυσική πισίνα μέσα στη θάλασσα. Μπορεις να βουτήξεις και να κολυμπήσεις εκεί μέσα. Η αίσθηση είναι μοναδική!
Όπως σε όλα τα νησιά έτσι και στη Θάσο τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει μια έντονη δραστηριότητα σχετκά με τις μετακινήσεις. Έχει κίνηση, δε βρίσκεις να παρκάρεις, συναντας αρκετά ατυχήματα στο δρόμο γιατί “το γκάζι είναι γλυκό” (ναι φέτος το άκουσα και αυτό, αλλά αυτά θα τα πούμε σε επόμενο άρθρο). Πίστεψε με τον Σεπτέμβρη στη Θάσο δεν έχεις να αντιμετωπίσεις τέτοια προβλήματα. Μπορείς να κολυμπήσεις και να έχεις πρόσβαση σε όλες τις παραλίες που ενδεχομένως τους καλοκαιρινούς μήνες να ήταν απαγορευτικές λόγω της κίνησης.
Το νησί όμως αποτελεί προορισμό και για εσένα που ξεκινάς τα “καλό χειμώνα” από πρώτη Σεπτεμβρίου. Τα ορεινά χωριά του νησιού είναι μαγικά. Είναι μέσα στο πράσινο και προσφέρουν θέα στη θάλασσα. Θα επιλέξω να σου μιλήσω για το χωριό Κάστρο που βρίσκεται στην καρδιά του νησιού και αποτελεί τον παλαιότερο οικισμό του νησιού. Πρόκειται για ιστορικό μνημείο με Υπουργική απόφαση του 1880. Ο δρόμος για να φτάσεις στο χωριό είναι άσφαλτος και βρίσκεται σε απόσταση 15 λεπτών από τα Λιμενάρια, τη δεύτερη μεγαλύτερη κωμόπολη του νησιού. Η διαδρομή έχει στροφές καθώς πραγματοποιείς ανάβαση του βουνού. Πρόκειται για μια διαδρομή μέσα στα πεύκα, τις καστανιές και τις ελιές. Οι εναλλαγές της πράσινης χρωματικής παλέτας είναι εντυπωσιακή. Το μήνα Σεπτέμβρη δε τα χρώματα έχουν μεγαλύτερη ποικιλία καθώς τα δέντρα ξεκινάνε να δίνουν στα φύλλα τους το χαρακτηριστικό κοκκινωπό χρώμα που τα προετοιμάζει για τον χειμώνα.
Μετά από αυτή τη διαδρομή λοιπόν, από χρώματα και αρώματα φτάνουμε στο τέλος του δρόμου και συναντάμε το Κάστρο, ξαφνικά! Γιατί έτσι έπρεπε. Χτίστηκε έτσι με σκοπό να προστατευτούν οι κάτοικοι από τις επιθέσεις των πειρατών. Η πρώτη εντύπωση που σου δίνει το μέρος αυτό είναι πως πρόκειται για κάποιο εγκαταλελειμένο χωριό διότι τα περισσότερα κτίσματα είναι γκρεμισμένα. Πέτρες και σπαράγματα από κτίρια βρίσκονται γύρω σου. Το μέρος εγκαταλείφθηκε το 1900 και τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες ανέγερσης των σπιτιών για να χρησιμεύσουν ως εξοχικές κατοικίες. Το χωριό πήρε το όνομα του από το ενετικό κάστρο που υπήρχε και ήταν κτισμένο κυριολεκτικά στην άκρη του γκρεμού. Σήμερα διακρίνεται μόνο η περίφραξη του πάλαι ποτέ κάστρου που χτίστηκε το 1403.
Το χωριό αποκτά ξανά ζωή κάθε τελευταίο Σάββατο του μήνα όπου τελείται η θεία λειτουργία στον Ιερό Ναο του Αγίου Αθανασίου και στις 18 Ιανουαρίου που γιορτάζει η εκκλησία. Η εκκλησία χτίστηκε το 1804 εξ ολοκλήρου με πέτρες από το τείχος του κάστρου μέσα σε 40 μέρες αφού τόσο ήταν η άδεια που δόθηκε από τον σουλτάνο. Στην ανέγερση της εκκλησίας βοήθησαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού. Η επίσκεψη σε ένα τέτοιο μέρος αποτελεί ένα ταξίδι στο παρελθόν. Τα απομεινάρια του είναι ζωντανά και απτά στο παρόν. Είναι το τέλειο πάντρεμα του παλιού και του νέου. Η θέα δε, σε αποζημιώνει και με το παραπάνω. Όπου και αν γυρίσεις να κοιτάξεις όλα είναι πράσινα, εκτός από ένα σημείο όπου φαίνεται η θάλασσα και το μπλε εναλλάσσεται τόσο αρμονικά με το πράσινο.
Τις πληροφορίες αυτές μου τις έδωσαν κάτοικοι του χωριού οι οποίοι ζουν και εργάζονται εκεί. Ξέρετε, το ιδιαίτερο με τους κατοίκους των ελληνικών χωριών είναι ότι αρκεί ένα “καλημέρα”, ένα χαμόγελο και ένας ελληνικός καφές στην πλατεία του χωριού και είναι πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί σου όλη την ιστορία του τόπου τους, τα έθιμα, τις παραδόσεις τους και τις παραδοσιακές τους συνταγές.
Μέχρι το επόμενο ταξίδι μας, σου στέλνω Love Dose
Συντάκτης : Ειρήνη Αλεξανδράκη
Προφίλ
