Τα ποιήματα και οι ποιητές συχνά συναντώνται ως μια διεκπεραίωση μέσω της μελέτης του σχετικού μαθήματος στο πλαίσιο των γυμνασιακών και λυκειακών σπουδών. Στην πραγματικότητα, πέρα από έναν κόσμο λέξεων, εικόνων και γλωσσικών εκφράσεων ένα ποίημα μπορεί να είναι ωφέλιμο για το άτομο αλλά και την κοινωνία.
Για το άτομο αρκεί να σκεφτούμε τη διαδικασία συγγραφής του ποιήματος. Ο Ντ.Χριστιανόπουλος έλεγε ότι γράφει ποιήματα για να «ξελαφρώσει» η ψυχή του. Πράγματι, η δημιουργική ποιητική γραφή είναι παράλληλα μια προσωπική δοκιμασία με τον εαυτό μας. Γράφουμε για να αποτυπώσουμε με λέξεις σκέψεις και συναισθήματα που κάπως μας κρατούν σε ένταση. Μια ένταση η οποία μειώνεται όταν πάρουμε το μολύβι και γράψουμε. Επιπλέον, ο λεξιλογικός πλούτος και ο εκφραστικός που αποκτάμε γράφοντας και διαβάζοντας ποίηση είναι ανυπέρβλητος. Και αυτός ο πλούτος θα αναγνωριστεί από τους γύρω μας, γιατί αυτός που καταπιάνεται με το γραπτό λόγο συνηθίζει στη συντακτική συνέπεια και λεξιλογική πληρότητα και του προφορικού λόγου.
Ο ποιητής – και ποιητής μπορεί να είναι ο καθένας μας – έχει μια μοναδική δύναμη. Αποτυπώνει γραπτά την δική του προσωπική ματιά στο κόσμο και αναδεικνύει θέματα κάθε είδους ακόμη και προσωπικά συνεισφέροντας στον πλουραλιστικό χαρακτήρα της δημοκρατικής κοινωνίας των πολιτών. Μια κοινωνία με ελεύθερη ποίηση είναι μια δημοκρατική κοινωνία που επιτρέπει τον πνευματικό διάλογο και την ανταλλαγή μέσα από την τέχνη αντικρουόμενων πολλές φορές θέσεων. Η τέχνη της ποίησης δεν γνωρίζει λοιπόν όρια και ο ποιητής είναι ο πολίτης που λειτουργεί πρώτα ως ποιητής αλλά ταυτόχρονα μετέχει σε αυτή τη διαδικασία δημοκρατίας που αναφέραμε άρα παράλληλα εκπληρώνει το καθήκον του ενεργού πολίτη.
Η προτροπή προς την συγγραφή ποίησης ή την ανάγνωση ενός καλού ποιήματος είναι επιτακτική. Ιδιαίτερα δε σήμερα που τα μέσα που διαθέτουμε για την ψυχαγωγία μας “τεμαχίζουν” την προσωπική και κοινωνική μας ζωή και την τοποθετούν στο ίδιο κουτί, κομφορμιστικά και με τη προώθηση συγκεκριμένων μοντέλων. Στη κατάσταση αυτή η απάντηση δίνεται με την ποίηση και την ελευθεριότητα – διαφορετικότητα που τη διέπει.